فیض رسول فیضان ۔۔۔۔ سلام

سلام کیا جلوہ کربلا میں دکھایا حسینؓ نے سجدے میں جا کے سر کو کٹایا حسینؓ نے خوش بخت تھا کہ آپ کے قدموں پہ آگرا سویا نصیب حُر کا جگایا حسینؓ نے نیزے پہ سر تھا اور زباں پر تھیں آیتیں قرآن اِس طرح بھی سنایا حسینؓ نے ناناؐ کے پاک نام پہ ہر چیز وار دی کچھ بھی نہ اپنے پاس بچایا حسینؓ نے صدمے سے قدسیوں کی بھی چیخیں نکل گئیں اصغرؓ کو جب گلے سے لگایا حسینؓ نے راہِ خدا میں جان کی بازی لگا گئے…

Read More

سعدیہ وحید … اعلیٰ صحافتی اقدار کے امین __ ارشاد احمد حقانی

اعلیٰ صحافتی اقدار کے امین …ارشاد احمد حقانی اب حرفِ تمنا کو سماعت نہ ملے گی بیچو گے اگر خواب تو قیمت نہ ملے گی سوچا ہی نہ تھا یوں بھی اُسے یاد رکھیں گے جب اُس کو بھلانے کی بھی فرصت نہ ملے گی (پیر زادہ قاسم) صحافی، کالم نویس اور دانشور ارشاد حقانی6 ستمبر 1928ء کو قصور میں پیدا ہوئے۔ارشاد احمد حقانی علم وادب کا ذخیرہ ہونے کے ساتھ ساتھ ایک بے باک اور نڈر صحافی تھے ۔ پنجاب یونیورسٹی سے اسلامیات اور تاریخ میں ایم اے کی…

Read More

خیام ۔۔۔ رباعیات (الف، ب، ت، خ، د)

برخیز بتا بیا ز بهر دل ما حل کن به جمال خویشتن مشکل ما یک کوزه شراب تا به هم نوش کنیم زآن پیش که کوزه‌ها کنند از گل ما ۔۔۔ چون عهده نمی‌شود کسی فردا را حالی خوش دار این دل پر سودا را می نوش به ماهتاب ای ماه که ماه بسیار بتابد و نیابد ما را ۔۔۔۔ قرآن که مهین کلام خوانند آن را گهگاه نه بر دوام خوانند آن را بر گرد پیاله آیتی هست مقیم کاندر همه جا مدام خوانند آن را ۔۔۔ گر می…

Read More

بیدل ۔۔۔ از هوس چون شمع‌گر سر بر هوا برداشتم

از هوس چون شمع‌گر سر بر هوا برداشتم چون تامل شدگریبان نقش پا برداشتم زندگانی جز خجالت مایهٔ دیگر نداشت تر شدم چون اشک تا آب بقا برداشتم ناتوانی در دماغ غنچه‌ام پرورده بود پایمال عطسه گشتم تا هوا برداشتم خواهشم آخر به زیر بار منت پیرکرد پیکرم خم شد زبس دست دعا برداشتم هرکجا رفتم غبار زندگی در پیش بود یارب این خاک پریشان از کجا برداشتم چون نهال از غفلت نشو و نمای من مپرس پای من تا رفت درگل سر ز جا برداشتم از پشیمانی کنون می‌بایدم…

Read More

خواجہ حافظ شیرازی ۔۔۔ دل سرا پردۂ محبّتِ اُوست

دل سرا پردۂ محبّتِ اُوست دیدہ آئینہ دارِ طلعتِ اوست من کہ سر در نَیاورَم بہ دو کون گردنَم زیرِ بارِ منّتِ اوست تو و طُوبیٰ و ما و قامتِ یار فکرِ ہر کس بقدرِ ہمّتِ اوست دورِ مجنوں گذشت و نوبتِ ماست ہر کسے پنج روزہ نوبتِ اوست من کہ باشَم در آں حرَم کہ صبا پردہ دارِ حریمِ حرمتِ اوست مُلکتِ عاشقی و گنجِ طرب ہر چہ دارَم یُمنِ ہمّتِ اوست من و دل گر فنا شویم چہ باک غرَض اندر میاں سلامتِ اوست بے خیالَش مباد منظرِ…

Read More